Esther van den Bor
In deze tijd heeft bijna iedereen wel een mening over de vele onderwerpen waar we mee worden geconfronteerd. In de verkiezingstijd is er vrijwel geen ruimte voor diepgang. De one-liners kunnen nog net worden geuit en dan moet de aandacht weer naar een andere persoon of een ander onderwerp.
In die gevallen waar de problematiek complex is en niet zwart-wit, is dat een groot nadeel. En het vervelende is dat die versimpelde samenvattingen gemakkelijk blijven hangen. Dat is ook gemakkelijk voor onze overwerkte hoofden. En onze harten hebben we allang op een zijspoor gezet. Hoe verkrijg je ook al die kennis die nodig is om een gefundeerde mening te vormen. Wetenschappelijke onderbouwing van argumenten belicht de onderwerpen van alle kanten. Veel leeswerk en vooral begrip is nodig van statistiek, van de aannames die de uitkomst mede-bepalen en van de onzekerheden van onderzoek. Wetenschappelijk bewijs wordt alleen maar achteraf geleverd (en dan nog blijven er vragen en twijfels over).
Stel jezelf steeds opnieuw de vraag: welke mening is van belang?
Klimaatalarm
Zo gaat de mening rond dat de urgentie van het veranderende klimaat zwaar overschat wordt. En dat de bijdrage van Nederland aan de wereldwijde CO2 uitstoot maar erg klein is. We moeten daarom ons geld niet uitgeven aan dure maatregelen die maar een 0,00007% temperatuurreductie opleveren.
Naar ik weet is dit een zeer versimpelde berekening van wat wij als rijke Nederlanders écht aan wereldwijde invloed op het klimaat hebben. In 2016 schreef ik over een studie van Babette Porcelijn, “De verborgen impact”. In dat onderzoek wordt ism het onderzoeksbureau CE Delft, een meer volledige voetafdruk gemaakt voor die top 10 van alles wat we dagelijks gebruiken en die de grootste invloed hebben op het klimaat, zie http://www.thinkbigactnow.nl/. Voor veel producten tellen wij maar 10% mee van alle uitstoot die in het hele proces van produceren-gebruiken-afdanken aan impact gemeten wordt. Daar bovenop hang ik zelf de mening aan “de vervuiler betaalt”. Dus het streven naar en werken aan een reductie naar 0 gebruik vind ik belangrijk. Daar heb ik anderen voor nodig, maar ik begin bij mezelf. NU!
