De NOVA bioscoop vertoont op 23 en 24 augustus om 20.00 uur de documentaire “Where are you Adam?”. Deze documentaire geeft een inkijkje in het leven van monniken op het Griekse schiereiland Athos. De in Nederland wonende Katja Novikova werkt samen met Alexander Plyska, diaken en maker van deze Oekraïnse film. De totale opbrengst van de twee voorstellingen is bestemd voor Oekraïnse families. Aan de bezoekers wordt een vrijwillige bijdrage gevraagd voor de energiekosten en de koffie in de pauze. Voor het goede doel 10 euro.
‘’Where are you Adam?’’ is een unieke en visueel rijke beschouwende documentaire. Op een eerbiedwaardige wijze toont ze een wereld waar de tijd niet door de klok wordt beheerst. We zien hier gelovige mensen die helemaal opgaan in hun werk en gebed. Ze krijgen te maken met beproevingen en voelen pijn. De beelden in de film over de inzet van de monniken raakten mij in mijn ziel. Dit alles op het levensritme van de prachtige omringende natuur. Al zo’n tweehonderdduizend mensen in vijftien landen hebben de film al gezien. Canada, Letland, Estland, Litouwen, Griekeland , Cyprus, Georgia, Rusland, Oekraïne, Wit-Rusland, Bulgaria, België, Duitsland, Servië en Nederland.
De openingsscène toont een donkere kapel. Er klinkt ingetogen gezang en er brandt enkel kaarslicht. Een ander beeld toont wuivende maïs in de wind. Er klinkt een stem. Deze zegt: “Wat is het prachtig om te beseffen dat je in het leven je eigen kruis draagt.” De camera observeert en toont beelden van de twee belangrijkste aspecten van het leven van de monniken: bidden en werken. In het klooster Dochiariou op Athos maken de monniken groenten schoon en zagen ze een enorme vers gevangen vis doormidden. Ook draaien ze cement in een betonmolen voor een muur die tegen de zee moet beschermen. Verder zie je ze timmeren, smeden, brood bakken en de olijfoogst verwerken. Eén monnik zorgt voor de ongelofelijke hoeveelheid aanwezige katten. De extreme fysieke arbeid wordt afgewisseld met gebed.
De camera filmt van dichtbij de gelofte van een monnik. Hegumen Gregry legt zijn handen op het hoofd van de jongeling, biedt hem sandalen aan en knipt zijn haren af. “Jij treedt in via mijn handen, hoofd en hart.” Het Kyrie Eleison klinkt. Er is rust en stilte, zowel onder de monniken als in de filmmontage, wat voor een intense beleving zorgt. Je kabbelt als kijker mee op het ritme van wind en zee.
Tekst Jan Stolwijk