Elisabeth Riphagen was 38 jaar toen haar vader Gerard Cornelis Hamoen (1906-1985) op 78-jarige leeftijd overleed. In de aanloop naar diens dood sprak de auteur dagelijks met haar vader over diens roerige en onstuimige leven en de kanker die daar uiteindelijk een einde aan maakte. Dertig jaar later besloot zijn dochter om de keukentafelgesprekken met haar vader te verwerken in haar vijfde boek, de roman ‘Stem van de Stilte’.
Het verhaal
In haar boek schetst Elisabeth Riphagen op integere wijze het beeld van een man die tegen de achtergrond van twee wereldoorlogen en grote maatschappelijke veranderingen, onlosmakelijk verbonden was met zijn tijd in Bodegraven. Zonder schroom, eerlijk en vol hartstocht vertelt Gerard Cornelis Hamoen over onder meer de oorlogsjaren, de armoede waarin hij opgroeide en zijn ontluikende seksualiteit. Wanneer zijn leven in balans lijkt, wordt hij getroffen door een noodlottig ongeval. Hij wordt doof. Op een bijzondere wijze weet hij boven zijn doofheid uit te stijgen en hier geen slachtoffer van te worden. Zijn geloof blijkt hierbij een ijkpunt.
De auteur
Elisabeth Riphagen is theologe, verhalenverteller, ontwikkelingswerker en auteur van verschillende boeken. Jarenlang heeft zij gewoond en gewerkt in Indonesië. Veelal in afgelegen en arme gebieden. Eerder verschenen van haar ‘Zoekend onder een vreemde hemel’, ‘Achter de eeuwige glimlach’ en ´Vliegen zonder vleugels´. In haar boeken ontmoeten we Elisabeth op haar veelvuldige reizen naar Indonesië. Hoewel zij en haar man tientallen projecten hebben begeleid en uitgevoerd op verschillende eilanden, zijn het juist de families en hun diepste geheimen die zij integer met de lezer deelt.
